-Ето нещо, което ще ти напамня за мен, в нощите, които ме няма и се чувстваш самотен.
Когато ти ти е тъжно, а искаш да си щастлив.
- Ти щастлив ли си? - попита тя
Замислен дръпна от цигарата погледна я и не отговори, а после дълго мисли над думите й.
Да, бил е и щастлив си каза на себе си, но дълго време нямаше нещо, което да го зарадва, после, чу че тя продължи. - Аз мога да те направя щастлив. Ще бъда винаги до теб и с никого другиго. Ще ти подарявам целувките си, ще танцувам за теб. Боже колко е хубаво да бъдем заедно, това не ти ли спомня за нещо? Колко искам да бъда в прегръдките ти и да отпивам от дъха ти. Дали това ще те прави щастлив, дали това ще кара да се чувстваш по малко самотен. Кажи ми?
Но, той не й отговори продължаваше да пуши и мисли над думите й.
А, тя също замълча. Мечтаеше, за кого ли? Естествено за него. За когото би направаила всичко за да бъде поне малко щастлив.
Няма коментари:
Публикуване на коментар