Разхождаме се двамата по пясъка, а морето се отдръпва, за да не намокри нозете ни.
Морето е живота, а ние вървим по пясъка.
– Ще поплуваме ли любими - зададох въпрос аз.
– Да, но нека усетя сърцето ти, първо любима - отговори той.
И, така умислени продължихме по пясъка, а Слънцето и небето и облаците оформиха Дъга.
Няма коментари:
Публикуване на коментар